Bon tardi, kerido amigus!

De eerste 2 weken van mijn stage (en mijn verblijf in het zonnige Aruba) zitten er alweer op en ik ben vandaag al met mijn 3e week begonnen. De stage bevalt me heel erg goed, iedereen is super aardig bij de H.O.P.E. De eerste week heb ik vooral meegekeken met de verpleegkundigen die er werken (Oscar, Margareth en Belkis) en vanaf vorige week heb ik onder toezicht van Margareth zelf al wat mogen doen. Er zijn verschillende dingen die er gedaan worden bij de H.O.P.E. clinic namelijk; wondverzorging in combinatie met de Bioptron (een soort IPL licht), HBOT (hyperbaric oxygen therapy, waar H.O.P.E. om bekend staat) en de Anodyne (een soort apparaat wat de bloedcirculatie in de benen stimuleert). Helaas zijn er op dit moment geen patiënten voor de HBOT, dus dit heb ik nog niet kunnen zien. Ik heb ook geen idee of er op korte termijn nog nieuwe patiënten komen, dus dat is wel jammer. De wondverzorging hier is toch wel anders dan in Nederland. Ze gebruiken andere methodes, zo zetten ze nadat ze de wond hebben schoon gemaakt de Bioptron lamp erop en werken ze veel minder steriel. Maar ik vind de verschillen wel erg interessant, dus ik kan wel veel dingen gebruiken voor mijn onderzoek(je). Nog een (erg) groot verschil met Nederland is, dat het hier heel rustig is qua patiënten. Op een drukke dag (maandag, woensdag en vrijdag) zie je 12 -16 patiënten en op een rustige dag 3 - 5 patiënten, en als je bedenkt dat een behandeling niet veel tijd in beslag neemt, is het soms wel een beetje soort van saai en ben je vaak aan het wachten. De patiënten komen hier rustig binnen gelopen en maken eerst een praatje met ons of met de andere patiënten. Ook hebben ze hier geen agenda, de patiënten kunnen de gehele dag binnenlopen. Een pluspunt van het rustige is wel dat ik dan mijn papiaments kan bijspijkeren en dat is wel handig want bijna alle patiënten spreken papiaments en Oscar, waarmee ik elke dag werk, spreekt alleen maar Spaans en Papiaments en pokito Nederlands/Engels. Als de papieren bij de immigratiedienst allemaal in orde zijn, mag ik gaan meekijken op de O.K. en de wondenpoli in het ziekenhuis.

Ik heb gelukkig nog een auto kunnen regelen vanaf de eerste maandag dat ik hier zat (een redelijke grote Toyota Yaris met een radio en airco). Alleen vorige week hield de accu er al mee op maar gelukkig konden ze er een nieuwe inzetten en het kostte me helemaal niks.

Voor de rest vermaak ik me echt prima hier en probeer ik van elk moment te genieten. Bijna elke dag gaan mensen wel wat doen, maar af en toe vind ik het ook heerlijk om me terug te trekken in mn ‘cribje' en lekker wat te rommelen of een filmpje te kijken. Vorige week zondag (18mrt) heb ik met Ine en haar zusje heerlijk over het eiland gecruised met mijn auto om Aruba een beetje te verkennen. We zijn naar verschillende ‘spots' geweest en ik verbaasde me steeds weer dat dit stiekem toch wel echt een mooi eiland is (zie foto's). Afgelopen vrijdag ben ik na stage nog lekker naar het strand geweest (gewoon, omdat het kan..) en daarna hebben we tot 12u bij Rebecca en nog wat vrienden gebarbecued. Zaterdagochtend ben ik weer met Rebecca naar het strand geweest met als resultaat een verbrande buik maar het wordt alweer bruin. Gistermiddag heb ik me ook tot 19.00u vermaakt op het strand, Eagle Beach, om te kijken naar een BeachTennis toernooi (beachtennis is hier een beetje de nationale sport, en ja, ik heb sport gekeken haha) en af en toe een duik te nemen in het water en de mooie zonsondergang te zien. Al met al heb ik een lekker rustig weekendje gehad.

Natuurlijk heb ik vorige week maandag ook nog mijn verjaardag gevierd, maar ik voelde me totaal niet jarig. Normaal heb je allemaal vrienden en familie om je heen, maar nu was het helaas niet het geval. Wel hebben ze op stage voor me gezongen en ik heb ook nog een cadeautje gekregen wat ik echt super lief vond. 's Avonds ben ik met wat vrienden hier cocktails gaan drinken bij de Rembrandt, wat erg gezellig was.
Komend weekend staat er van alles op de planning, dus ik heb er nu alweer zin in. De tijd gaat ook zo snel hier, over een maandje is Sanne hier alweer. Op het begin moest ik wel wennen en dacht ik soms: ‘ah, ik zit hier gewoon nog 3 maanden' maar ik ben al helemaal gewend hier en ik merk dat ik me heel goed op het Arubaanse tempo kan aanpassen, poko poko..

Ayooo!
Liefs Astrid

PS: bedankt voor al jullie leuke &lieve reacties :)!