‘ik heb nog 5 weken, dus tijd zat’

Bon dia,

Zo, het is alweer een dikke maand geleden dat ik een update gedaan heb, dus het wordt weer eens tijd voor een nieuwe. Waar zal ik eens beginnen..

Op stage gaat alles eigenlijk nog steeds zijn gangentje. Ik heb een dagje mee mogen lopen bij de Pain Clinic met de anesthesioloog (Dr. Posner, eigenaar van de HOPE clinic en Pain Clinic). Bij de Pain clinic behandelen ze pijn, de clinic wordt ook wel poli Pijnbestrijding genoemd. Het spectrum van patiënten is redelijk breed en ze kunnen voor verschillende ‘pijnen' komen. Ook voeren ze verschillende behandelingen uit bijvoorbeeld botox in de spieren spuiten tegen de pijn of zogenoemde ‘nerve blocks'. Dr. Posner stuurt vanuit de Pain Clinic patiënten door naar de HOPE clinic voor behandelingen van de Anodyne of Bioptron.
Verder heb ik een dag op de O.K. mogen meekijken, weer met dr. Posner. Hij voert op vrijdag altijd operaties uit. In totaal heb ik 7 operaties, zoals een hernia operatie maar ook nerve blocks, gezien. Het was een lange en zware maar leuke dag. Zwaar was het vooral omdat ik de hele tijd met een (loodzwaar) loodshort moest rondlopen om me te beschermen tegen de röntgenstralen. Ook ben ik weer meer te weten gekomen over het zenuwstelsel en hoe de werking precies is.
Verder zijn er toch nog een aantal HBOT patiënten geweest, hier ben ik blij om want dan weet ik er toch wat van voordat ik naar huis ga. Ik heb kunnen helpen en ook heb ik 2 volledige behandelingen gezien. Bij deze behandeling wordt er gekeken of HBOT zinvol is, het is dus een soort introductie. Dit wordt gedaan bij patiënten waar bijvoorbeeld het onderbeen van geamputeerd moet worden. Doormiddel van de HBOT kan het been misschien gehouden worden, mits de behandeling aanslaat. Helaas sloeg bij beide patiënten de behandeling niet aan. Ook heb ik nog patiënten gezien waarbij de Vasera gebruikt wordt. Met dit apparaat wordt er gekeken hoe het met de circulatie van het lichaam gesteld is.
Voor de rest is het vooral de wond zorg en patiënten aansluiten aan de Anodyne. Doordat een verpleegkundige terug is naar het ziekenhuis, zijn we nu nog maar met z'n 2en over. Je merkt wel dat je het dan toch wat drukker hebt, dus gelukkig ook meer te doen heb.

Mijn lieve vriendin Sanne is bij me op bezoek geweest. Ik ben haar op 25april op gaan halen op de airport en haar gelijk verwelkomt in het Arubaanse leven. We hebben van alles gedaan zoals natuurlijk een tour over het eiland (Natural Bridge, Light House) en daarna hebben we gechilld bij een BeachTennis tournooi. 's Avonds was het alweer Koninginnenacht en zijn we met de groep naar Moomba geweest. De volgende dag was er een Poolparty ten ere van Koninginnedag bij Perle d'Or. Dit was een erg gezellig dag. Ook hebben we nog gesnorkeld maar helaas viel er weinig te zien door de stroming (zicht was erg troebel door het zand). 4 mei was alweer de laatste avond dus hebben we lekker spare ribs gegeten bij Smokey Joe's en daarna nog de laatste keer op stap. Die zaterdag wilde we eigenlijk nog lekker naar het strand maar door het slechte weer hebben we dit helaas moeten skippen. Om 17.00 moest Sanne alweer in het vliegtuig zitten, dus weer op tijd naar het vliegveld om haar uit te zwaaien. De tijd is erg snel gegaan en ik heb een leuke tijd met Sanne gehad :). Wel merk ik omdat er iemand van thuis is, dat je thuis toch meer gaan missen maar eigenlijk toen Sanne weer naar huis was had ik er eigenlijk bijna geen last meer van. Natuurlijk mis je de mensen thuis, maar er is hier zo veel te doen, dat je eigenlijk geen tijd hebt om het te missen.

Voor de rest zijn er niet echt spannende dingen nog gebeurd. Natuurlijk is er weer een PartyBus voorbij gekomen en dat was echt super leuk. Helaas alweer de laatste bus voor mij, aangezien ik alweer bijna richting Nederland vertrek. Eigenlijk gaan we elk weekend wel iets leuks doen. Zowiezo overdag lekker naar het strand en vaak op stap of we gaan lekker ergens zitten en chillen. Afgelopen week zijn we 2 x naar Alex geweest. Hij woont verder weg van ons maar hij heeft wel een grote keuken, bbq en zwembad. Dus we hebben laatst lekker toch 2uur 's nachts gezwommen en gebbq't. Doordeweeks geldt eigenlijk precies hetzelfde. Sinds kort doen we ook aan Zumba dus zijn we af en toe nog actief bezig. Laatst zijn we ook nog een keer de Hooiberg opgeweest (zie foto's). Steeds als ik aan de tocht begin denk ik; waarom?? Maar als ik boven ben en van het uitzicht (zonsondergang) kan genieten, is het zwoegen en zweten toch wel waard. Ook gaan we bijna elke week wel naar de bioscoop omdat dat hier spot goedkoop is en we hebben ook nog gebowld dus vervelen doe je je hier niet op Aruba.

Vorige week heb ik ook nog een klein ‘ongelukje' gehad wat me veel geld heeft gekost maar gelukkig is de auto nu weer in orde (tot zover dat hier kan op Aruba) en kan ik de komende 2 weken er nog van genieten.

Af en toe komt er echt zo'n moment voorbij (als ik bijvoorbeeld in de ochtend op sta en naar buiten kijk) en dan echt denk; wow, ik ben gewoon aan de andere kant van de wereld en ik heb nog maar zo kort de tijd. Ik weet nog goed toen Sanne weg ging dat ik dacht: ‘ik heb nog 5 weken, dus tijd zat'. Ik geniet echt van elk moment en af en toe heb je zo'n besef momentje. Ik heb ook nog van alles in de planning staan wat ik nog wil gaan doen maar ik heb geen idee of me het gaat lukken aangezien ik over 2 weken al bijna naar Nederland vlieg, dus ook nog maar 2 weekenden heb. Van de ene kant vind ik het leuk om terug te gaan en iedereen weer te zien maar ik heb het idee dat als ik 1 week thuis zit, dat ik weer heel snel in het vliegtuig wil stappen en dat ik weer terug wil gaan. Dus ik hoop dat het een beetje goed weer is als ik terug kom.

Ik ga mijn best doen om voordat ik ga nog een klein verhaaltje te posten, maar voor nu was het ‘m alweer. Ik ga jullie allemaal in ieder geval heel snel allemaal weer zien :)

Dikke kus en knuffel, ayoo!

Arikok

Bon nochi,

Hier gaat alles eigenlijk nog steeds super goed en ik geniet nog steeds van elke dag dat ik hier ben.
Op stage gaat alles eigenlijk wel prima. Ik ben medisch goed gekeurd dus ik mag eindelijk het ziekenhuis in. Ook met al het andere papierwerk gaat het ook de goede kant op, het duurt hier alleen zo lang. Ik heb al 3 keer met Romeo, de wondconsulent van het Dr. Horacio Oduber Hospital, meegelopen. Dit was erg intressant, je ziet best erge wonden die je in Nederland niet zo snel tegenkomt. Ik merk ook dat de wondzorg in het ziekenhuis toch weer anders is dan in de HOPE clinic, maar dit is eigenlijk alleen maar leuk voor mijn onderzoek. Volgende week mag ik meelopen bij de Pain Clinic/Pijnbestrijding en ik mag ook nog een hele vrijdag meelopen op de OK. Dus ik heb nog genoeg uitdagingen. En voor de rest kan ik natuurlijk aan mijn onderzoek werken.
Gelukkig zijn er toch nog een aantal patienten geweest voor de hyperbaric oxygen treatment geweest. Dit vond ik leuk om te zien. Ik hoop natuurlijk dat er nog wel een aantal gevallen bijkomen.

Eigenlijk is er niet zo heel erg veel spectaculairs gebeurd de afgelopen maand. Ik ben nogwezen snorkelen (tijdens zonsondergang) wat ergmooi was en we hebben op 30mrt de bekende Partybus gehad. Jegaat in een open, oude schoolbus over het eiland rijden. Verder is er een DJ en je neemt gewoon je eigendrank mee. De volgende ochtend gingen we iemand uitzwaaien die alweer naar huis ging en toen dacht ik wel van was ik toch maar eerder naar bed gegaan haha.

Tijdens het lange Paasweekend hebben we eigenlijk lekker rustig aan gedaan, behalve op vrijdag. Toen zijn we naar Arikok geweest met de hele bups. Dit is eennatural parkdat ligt op het eiland. We reden met 3 Jimmy's (Jeeps) over het eiland en hebben vanalles gezien. We zijn 2 grotten ingeweest (waar ook vleermuizen zaten maar dit heb ik natuurlijk weer niet gespot) en verder hebben we lekker gechilld bij 'Dos Playa'. Dit is een soort inham in de zee tussen 2 rotsen. Was erg mooi om te zien maar er waren wel erg hoge golven. Maar dit vonden de jongens (en de meiden stiekem ook wel) natuurlijk heel erg leuk om inte 'spelen' .
Die zaterdag zijn we eigenlijk de hele middag bezig geweest om kaartjes te regelen voor de Black &Pink Party @ Nikki Beach die 's avonds was. Na lang overleg en op en neer rijden naar de bank hadden we eindelijk kaartjes, we gingen die avond zelfs VIP zijn. Voor 255florin/gulden (omgerekend ongeveer 25euro p.p.) hadden we eenVIP tafel, een fles sterke drank en toegang voor het feest. Niet duur dus. Helaas kon ik niet drinken omdat ik aan de antibiotica zat, maar het was wel een erg mooie avond. Helaas is mijn camera wel gesneuveld, maar er komt een nieuwe aan vanuit Nederland.
Voor de rest hebben we het weekend lekker rustig aan gedaan, lekker bij het strand gelegen, uitgeslapen, op stap geweesten gegeten.

De tijd gaat echt zo snel. Ik zit gewoon al bijna op de helft. Dit komt mede omdat er eigenlijk elk weekend en elke dag wel iets te doen is, je verveelt je eigenlijk nooit. Er zijn veel spontane ideeen zoals de Hooiberg beklimmen (ik was erg blij toen ik boven was) of bowlen. Sommige dingen zijn ook heel normaal geworden, zoals even naar de beach gaan. Eerst vond ik het wel een soort van bijzonder dan het gewoon even kon maar nu iszo vrij normaal. Volgende week komt Sanne alweer :), en als ze weg is zit ik nog maar een maandje hier en dan kom ik alweer richting Nederland. Af en toe mis ik het wel thuis, zoals het eerste goede weer in Nederland. Je leest dan op FB dat iedereen voor het eerst gaan bqq'en en terassen en toen dacht ik; aah ik wil ook. Kon ik maar even op en neer vliegen. Maar nu ik hoor dat het in Nederland geen goed weer is, ben ik blij dat ik hier zit..

Ik vind het nog steeds leuk om jullie reacties te lezen! En ben af en toe best benieuwd hoe het bij jullie allemaal gaat, dus laat maar weten!

Liefs &een dikke knuffel, ayooooooo

Sunset at Eagle Beach

Bon tardi, kerido amigus!

De eerste 2 weken van mijn stage (en mijn verblijf in het zonnige Aruba) zitten er alweer op en ik ben vandaag al met mijn 3e week begonnen. De stage bevalt me heel erg goed, iedereen is super aardig bij de H.O.P.E. De eerste week heb ik vooral meegekeken met de verpleegkundigen die er werken (Oscar, Margareth en Belkis) en vanaf vorige week heb ik onder toezicht van Margareth zelf al wat mogen doen. Er zijn verschillende dingen die er gedaan worden bij de H.O.P.E. clinic namelijk; wondverzorging in combinatie met de Bioptron (een soort IPL licht), HBOT (hyperbaric oxygen therapy, waar H.O.P.E. om bekend staat) en de Anodyne (een soort apparaat wat de bloedcirculatie in de benen stimuleert). Helaas zijn er op dit moment geen patiënten voor de HBOT, dus dit heb ik nog niet kunnen zien. Ik heb ook geen idee of er op korte termijn nog nieuwe patiënten komen, dus dat is wel jammer. De wondverzorging hier is toch wel anders dan in Nederland. Ze gebruiken andere methodes, zo zetten ze nadat ze de wond hebben schoon gemaakt de Bioptron lamp erop en werken ze veel minder steriel. Maar ik vind de verschillen wel erg interessant, dus ik kan wel veel dingen gebruiken voor mijn onderzoek(je). Nog een (erg) groot verschil met Nederland is, dat het hier heel rustig is qua patiënten. Op een drukke dag (maandag, woensdag en vrijdag) zie je 12 -16 patiënten en op een rustige dag 3 - 5 patiënten, en als je bedenkt dat een behandeling niet veel tijd in beslag neemt, is het soms wel een beetje soort van saai en ben je vaak aan het wachten. De patiënten komen hier rustig binnen gelopen en maken eerst een praatje met ons of met de andere patiënten. Ook hebben ze hier geen agenda, de patiënten kunnen de gehele dag binnenlopen. Een pluspunt van het rustige is wel dat ik dan mijn papiaments kan bijspijkeren en dat is wel handig want bijna alle patiënten spreken papiaments en Oscar, waarmee ik elke dag werk, spreekt alleen maar Spaans en Papiaments en pokito Nederlands/Engels. Als de papieren bij de immigratiedienst allemaal in orde zijn, mag ik gaan meekijken op de O.K. en de wondenpoli in het ziekenhuis.

Ik heb gelukkig nog een auto kunnen regelen vanaf de eerste maandag dat ik hier zat (een redelijke grote Toyota Yaris met een radio en airco). Alleen vorige week hield de accu er al mee op maar gelukkig konden ze er een nieuwe inzetten en het kostte me helemaal niks.

Voor de rest vermaak ik me echt prima hier en probeer ik van elk moment te genieten. Bijna elke dag gaan mensen wel wat doen, maar af en toe vind ik het ook heerlijk om me terug te trekken in mn ‘cribje' en lekker wat te rommelen of een filmpje te kijken. Vorige week zondag (18mrt) heb ik met Ine en haar zusje heerlijk over het eiland gecruised met mijn auto om Aruba een beetje te verkennen. We zijn naar verschillende ‘spots' geweest en ik verbaasde me steeds weer dat dit stiekem toch wel echt een mooi eiland is (zie foto's). Afgelopen vrijdag ben ik na stage nog lekker naar het strand geweest (gewoon, omdat het kan..) en daarna hebben we tot 12u bij Rebecca en nog wat vrienden gebarbecued. Zaterdagochtend ben ik weer met Rebecca naar het strand geweest met als resultaat een verbrande buik maar het wordt alweer bruin. Gistermiddag heb ik me ook tot 19.00u vermaakt op het strand, Eagle Beach, om te kijken naar een BeachTennis toernooi (beachtennis is hier een beetje de nationale sport, en ja, ik heb sport gekeken haha) en af en toe een duik te nemen in het water en de mooie zonsondergang te zien. Al met al heb ik een lekker rustig weekendje gehad.

Natuurlijk heb ik vorige week maandag ook nog mijn verjaardag gevierd, maar ik voelde me totaal niet jarig. Normaal heb je allemaal vrienden en familie om je heen, maar nu was het helaas niet het geval. Wel hebben ze op stage voor me gezongen en ik heb ook nog een cadeautje gekregen wat ik echt super lief vond. 's Avonds ben ik met wat vrienden hier cocktails gaan drinken bij de Rembrandt, wat erg gezellig was.
Komend weekend staat er van alles op de planning, dus ik heb er nu alweer zin in. De tijd gaat ook zo snel hier, over een maandje is Sanne hier alweer. Op het begin moest ik wel wennen en dacht ik soms: ‘ah, ik zit hier gewoon nog 3 maanden' maar ik ben al helemaal gewend hier en ik merk dat ik me heel goed op het Arubaanse tempo kan aanpassen, poko poko..

Ayooo!
Liefs Astrid

PS: bedankt voor al jullie leuke &lieve reacties :)!

Paradijs

Bon dia!

Afgelopen vrijdag was de grote dag, het vertrek naar Aruba. 's Ochtends stonden Anne, Marlous en Milou al op de stoep om mij uit te zwaaien, evenals mijn grote broer Rik. Om kwart voor 8 vertrokken met mijn ouders naar Schiphol en om 10uur ongeveer stond ik al de bagage in te checken (die natuurlijk te zwaar was, oeps..). Mijn grote zus Loes was vanuit Groningen gekomen en toen hebben we lekker koffie gedronkenen toen wilde ik eigenlijk wel graag gaan, dus om half12 door de duane. En toen begon het grote avontuur. Het is wel een dubbel gevoel; ene kant vond ik het super spannend en had ik er echt zin in maar aan de andere kant ga je toch wel iedereen thuis missen. Maar gelukkig overheersde het 'zin in-gevoel'. Eenmaal in het vliegtuig had ik een prima plekje aan de raam, enige minpunt was dat er 2 tamelijke dikke franse lui langs me zaten, waar ik dus helemaal niks aan had. De vlucht ging echt heel erg snel, het was wel heel raar want ik landde om 22.45u nederlandse tijd en het was nog licht, zon scheen en het was warm! Wel heerlijk hoor, echt een paradijs!
Mijn stagebegeleidster heeft me opgehaald en toen naar Perle d'Or gebracht, waar ik deze komende maanden verblijf. Eenmaal op Perle werd ik vriendelijk ontvangen en er stonden toevallig 3 nederlandse meiden die net gingen eten. Die hebben me opgevangen en de weg gewezen. Ik ben heel even gaan chillen en wennen op mijn kamer en toen ben ik terug gegaan naar die meiden. Die vroegen gelijk of ik nog mee ging op stap, en dat heb ik maar gedaan. Het was echt heel gezellig. We zijn eerst naar een Rumstore gegaan, waar iedereen gewoon aan de straat rum staat te drinken die ze halen aan een winkeltje aan de weg en daarna hebben we nog een cocktail gedronken in het centrum. Toen was ik wel echt gebroken dus ik was blij dat er al een paar naar huis gingen. Zaterdag heb ik lekker gechilld, helaas regende (ja echt, regen!) het dus we konden niet naar het strand. s 'Avonds zijn we gaan bbq'en bij Baby Beach(zie foto). Echt een prachtig stukje strand en het water is zoo helder! 's Avonds ben ik mee op stap geweest en het was echt leuk. Ondertussen leer je zoveel mensen kennen. Iedereen heeft het al meegemaakt dat je in je eentje aankomt, dus ze helpen je er allemaal wel mee doorheen. En iedereen is ook echt super aardig.
Zondag mocht ik mee op de catamaran met de groep (30 mensen/studenten). Echt een wauw moment! De zee is hier zo mooi en het weer is echt heerlijk. We gingen dus cruisen op de catamaran en ondertussen konden we snorkelen. Het water was echt super helder, dus je kon veel zien. Helaas ben ik geen seaturtle tegen gekomen, maarja, wie weet de volgende keer wel. En natuurlijk ben ik verbrand.. In de avond hebben we lekker gegeten met de groep en daarna hebben we nog illegaal gechilld (bij een ander hotel aan het strand).

Vandaag heb ik gelukkig lekker vrij en morgen kan ik gelukkig met stage beginnen. De papieren zijn toch nog binnen gekomen, gelukkig, dus ik kan lekker stage gaan lopen en ik heb er echt zin in. Het enige probleem is dat ik nog geen auto heb kunnen huren en dat is wel echt een pre hier. Zonder auto kom je nergens. Gelukkig kan je wel altijd met mensen meerijden, maar dan ben je zo afhankelijk en dat vind ik niet prettig. Maar ik ga gewoon mijn best doen!

Perle is overgens echt een prima plekje. Je kunt hier lekker zitten en de kamer die ik heb is echt prima. Helaas heb ik geen wifi op mijn kamer, maar als ik buiten sta, heb ik wel een beetje bereik.

Liefs x Astrid

ps: Janine, Marlie, Carlijn en Evelien, nog bedankt voor het kadootje. Vond het echt super leuk en lief van jullie. En Loes, jij ook nog bedankt voor het lieve kaartje :)!

Nog maar 4 nachtjes

Daar is ie dan, mijn eerste echte reisverhaal.. Nog maar 4 nachtjes slapen &dan begint met eerste avontuur in het buitenland.

A.s. vrijdag vertrek ik naar Aruba, Oranjestad, om stage te gaan lopen bij de HOPE- Clinic. Het is een privekliniekje, gelegen langs het ziekenhuis van Oranjestad. HOPE staat voor Hyperbarix Oxygen Producing Enviroment. Ze behandelen mensen met chronische wonden d.m.v. van hyperbaric oxygen. De stage is vanuit mijn minor op school die ik nu volg.

Ik ben nu nog druk bezig met alle voorbereidingen. Voor mijn minor moet ik allemaal verslagen maken, en morgen heb ik mijn soort van 'eindpresentatie'. En dan kan ik eindelijke beginnen met pakken! Vanmiddag heb ik wel al grote inkopen gedaan met mama, en in mijn hoofd heb ik al een soort van selectie van mijn kledingkast gedaan haha.

Qua belangrijke voorbereidingen heb ik eigenlijk alles wel in orde, er zijn alleen wat problemen rondom mijn stage contract. Het stageadres heeft namelijk mijn papierwerk nog niet wat ik een aantal geleden heb opgestuurd. En zonder papierwerk, kunnen ze geen stagecontract opstellen, dus waarschijnlijk moet ik later met mijn stage beginnen maar ik denk maar zo: het zal allemaal wel goed komen!

Ik heb er echt super veel zin in, lekker 3 maanden weg uit Nederland met alleen maar goed weer. Het voelt alleen nog erg onwerkelijk. Kan me nu nog niet voorstellen dat ik vrijdagavond gewoon op mijn kamertje zit met 25 graden. Ik denk als ik donderdagavond op de bank zit, dat dan de kriebels in mijn buik wel komen en vrijdagochtend op Schiphol al helemaal.

Nou.. Ik zal zo af en toe jullie op de hoogte gaan houden van al mijn avonturen :)

Yama Ayo!

Liefs